Το τελευταίο αντίο στον ΠΑΝΟΣ ΛΟΥΜΟΣ
΄Ηταν η τελευταία μέρα του χρόνου που μας πέρασε κι’ οι τελευταίες ώρες και στιγμές του. Κι’ εκεί που ο κόσμος όλος πίστευε ότι, θα έπαιρνε κοντά του όλα τα δεινά και τις στενοχώριες που επεσσόρευσε στις πλάτες ολουνών κι’ ελπίζαμε ότι κάτι καλλίτερο θα ξημέρωνε με τον ερχομό του Καινούριου Χρόνου, ήρθε και το τελειωτικό, το ανηλέητο, το ανεπανόρθωτο χτύπημα, που χτύπησε κατάκαρδα και μέσ’ τη μέση του δρόμου, τον δικό μας άνθρωπο, φίλο, συγγενή και πατριώτη, τον ανεπανάληπτο, Πάνο Λούμο.
Ο θάνατός του, διαδώθηκε σαν μιά θλιβερή αστραπή στα πέρατα του κόσμου, αφίνοντας άναυδους και άφωνους όλους όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν.
Πάνο, σε διαβεβαιώ ότι, η απουσία σου δεν θα είνα αισθητή μόνο στο σπίτι σου, στους συγγενείς, στους φίλους, στους πατριώτες, στους συνεργάτες και το πολυπληθές επιστημονικό περιβάλλον σου, αλλά σε κάθε δρομάκι του χωριού μας, σε κάθε τραπεζάκι της πλατείας μας, σε κάθε φιλική γωνιά. Αλησμόνητε αδερφέ Πάνο, ας είν’ ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει και σου υπόσχομαι ότι, γι’ εμάς όλους, θα ζείς πάντα ανάμεσά μας, το γέλοιο σου θ’ ακούγεται πάντα στην καρδιά μας, τα λόγια σου θα μας δίνουν θάρρος κι’ ελπίδα κι’ η αγάπη σου, αγάπη και κουράγιο.
Αιωνία σου η μνήμη!
Σταύρος Ροντήρης.
