Αγαπητέ φίλε Γιώργο,
Δεν είναι καθόλου εύκολο να σου πω αυτά που αισθάνομαι, γιατί ποτέ μα ποτέ δεν περίμενα ότι θα μας απαρνιόσουν όλους, φίλους, συγγενείς και πατριώτες, τόσο γρήγορα και τόσο απρόσμενα.
Δεν είναι καθόλου εύκολο, να σου ειπώ αντίο, γιατί ήσουν ένας άνθρωπος που μεγάλωσα κι’ έζησα μαζί και που με τους άλλους δυό φίλους τον Κώστα και τον Γιάννη, εζήσαμε και μοιραστήκαμε πολλές και όμορφες στιγμές μαζί.
Ήσουν άνθρωπος που εύκολα έδεινες « χείρα βοηθείας» και πάντα έβαζες το στήθος σου μπροστά να υπερασπιστείς τις ιδέες σου, τα ιδανικά σου τις φιλίες σου.
Η λέξη αδύνατον, ήταν άγνωστη γι’ εσένα, γιατί αγωνιζόσουν πάντα με αξιοπρέπεια, ειλικρίνεια και αγάπη για τα ιδανικά σου, τα πιστεύω σου. Η καρδιά σου ήταν μεγάλη και χωρούσε όλο τον κόσμο, παρόλο που στο τέλος σε πρόδωσε. Η αγάπη σου απλώχειρα έφτανε παντού χωρίς να ζητάει καμιά ανταμοιβή.
Μεγάλος ο πόνος και βαρειά η θλίψη μας αγαπητέ Γιώργο,σ’ αυτόν τον ύστατο αποχαιρετισμό, για όλους εμάς τους φίλους, συγγενείς και πατριώτες που κάθε στιγμή που περνάει, η απουσία σου γίνεται και θα γίνεται αισθητή και συσβάσταχτη.
Καλό σου ταξείδι αγαπημένε μας φίλε και καλό Παράδεισο.
Σταύρος Ροντήρης.
