ΤΑ ΒΕΡΡΟΙΑ
Β λέπεις επάνω στο βουνό
σπιτάκια σκορπισμένα
πέρα σε όμορφη πλαγιά
μαζί αγκαλιασμένα.
Με τ’αεράκι του βουνού
και της δροσιάς τα βρύα,
με τη λαλιά του αηδονιού
και τα νερά τα κρύα.
Ε δώ σ’αυτό το όραμα
της φύσεως το θαύμα
ξεχνάς του κόσμου τη βοή
και της το τραύμα.
Στον Κατουρέλι ξεδιψάς,
κι’ύστερα στα σπλιθάρια
απολαμβάνεις τα νερά
που τρέχουνε καθάρια.
Ρ υάκια ξάστερα, γλυκά
κι’όμορφα καλαρύζουν
δροσιά, ζωή και δύναμη
στο πράσινο σκορπίζουν.
Και στα κηπάκια τα μικρά
με τις πολλές ντομάτες,
πλέκουν ψιλές κολοκυθιές
επάνω εις τους φράχτες.
Ρ άχη μαζί και πουρναριά
παίρνουνε άλλη χάρη
στης νύχτας το περπάτημα
απ’το χλωμό φεγγάρι.
ρομαντικό σε κάνουνε
του ουρανού τ`αστέρια,
της γης τ`αγριολούλουδα
τα δροσερά αγέρια.
Ο λα τα δένδρα θαλερά
αφήνουν τις σκιές τους
στο φως της μέρας σκοτεινές
και μέσα στις δροσιές τους
ακούς μιά γλώσσα ειδική
που δεν της μοιάζει άλλη,
είναι γεμάτη μουσική
απ`το πουλί που ψάλλει.
Ί σια ψιλά τα έλατα
τον ουρανό κοιτάζουν
μέσ`τις δροσιές τις πρωϊνές
που τα κλαδιά σταλάζουν,
κι’οι λεύκες οι αλύγιστες
στον ελαφρό αέρα,
τρέμουν και το τρεμούλιασμα
το βλέπεις από πέρα.
Α πό την κρύα την πηγή
την όμορφη την Φτέρη
και σαν ψιθύρισμα τ’ακούς
από τον Κατουρέλι.
είναι πηγές με πράσινο
χειμώνα, καλοκαίρι
φθινόπωρο και άνοιξη
δεν έχουν άλλο ταίρι.
Partial view of the village on the left and on the right the Verroia road as we see it from the St. Agiannaki Holy Icon stand.